Filmy idealne na jesień
Dzień dobry, tutaj Z. A na wypadek gdybyśmy się już potem nie widzieli – także dobry wieczór i dobranoc.
Nadeszła jesień. Możemy spacerować po złotych parkach z kieszeniami pełnymi kasztanów i parasolem. Albo raczej grzęznąć w błocie, próbując nie dać się rozbroić wiatrowi. Pora wyciągnąć z szafy kolorowe swetry i ustawić piramidkę z opakowań chusteczek. Czas zawinąć się w ciepły koc z kubkiem herbaty w ręce. Moja ulubiona na jesień to czarna z imbirem, cynamonem i sokiem z pomarańczy.
Na takie wieczory, gdy na zewnątrz chłodno i mokro nie ma nic lepszego niż dobra książka, film lub serial. G poleciła wam już te ostatnie (kryminalne). Moim powołaniem jest więc opowiedzieć wam o kilku dobrych filmach.
Rozsiądźcie się wygodnie. Zaczynam.
1. Piękny Drań (2016)
Nie ukrywam, że ten film obejrzałam ze względu na Andrew Scotta, który gra Moriarty'ego w serialu Sherlock.
Główny bohater- Ned (Fionn O'shea) chodzi do prywatnej iralndzkiej szkoły z internatem. Nienawidzi jej i stara się zrobić wszystko by z niej wylecieć. Dlaczego? Ned odstaje od innych uczniów. Być może pomarańczowe włosy i odmienne zainteresowania zostałyby mu przebaczone, gdyby nie rugby. W szkole ten sport uznawany jest za świętość, wystarczy go tylko nie kochać by trafić na czarną listę. Wszyscy przezywają go od pedałów. Jakby tego było mało wprowadza się do niego współlokator. Conor (Nicholas Galitzine) nie mógłby się bardziej różnić od Neda- wybuchowy, wyrzucony z poprzedniej szkoły, uwielbiana, wschodząca gwiazda rugby.
Mur z pudeł postawiony. Czy łączy ich coś więcej niż kilka metrów kwadratowych?
Film porusza trudne tematy, jednak nie jest to nudny, łzawy dramat. Jest lekki, zabawny i z braku lepszego określenia- zawadiacki. To zasługa dobrej pracy aktorskiej. Andrew Scott w roli nauczyciela wypadł bardzo dobrze, choć do kreacji na poziomie Moriary'ego mu daleko. Większość aktorów jest znacznie mniej doświadczonych ale wszyscy zagrali naturalnie.
Całości charakteru dodają rockowe piosenki z lat 80 z playlisty Neda.
Temu filmowi naprawdę trudno jest się oprzeć.
Ulubiony cytat:
Jeśli spędzisz całe życie udając kogoś innego, kto będzie tobą?
2. Teoria Wszystkiego (2014)
Nie wiem, czy polecanie wam tak znanego filmu ma sens. Jednak być może wśród was jest ktoś taki jak ja, kto słyszał o nim od dawna, ale jakoś nie mógł się za niego zabrać.
Do filmów, które opowiadają prawdziwą historię podchodzę nieco inaczej i mam nadzieję, że to nie wpłynie bardzo na mój osąd.
Jest to opowieść o życiu Stephena W. Hawkinga, astrofizyka, kosmologa i fizyka teoretycznego. Poznajemy go jako wybitnego studenta uparcie poszukującego odpowiedzi na nurtujące go pytania. Jesteśmy z nim gdy się zakochuje oraz gdy dowiaduje się o swojej chorobie (Hawking cierpi na stwardnienie zanikowe boczne). Obserwujemy jego postępy w pracy i życie rodzinne. Patrzymy jak powoli traci kontrolę nad własnym ciałem, jak zmaga się z przeciwnościami.
Nie jest to historia miłosna, o chorobie czy samej tytułowej teorii, choć te wątki są bardzo ważne. Przede wszystkim to historia o człowieku. Poznajemy Stephena Hawkinga, który może być dla nas wszystkich inspiracją.
Najważniejsza w filmie jest rola Stephena. Wcielił się w niego Eddie Redmayne. I Mój Boże to jedna z najlepiej odegranych ról jakie widziałam. Całkowicie zasłużony Oscar. Szybko przestałam widzieć aktora. Uwierzyłam w każdy jego gest, każde słowo. Majstersztyk.
Film ma też piękne kadry i muzykę.
Łatwo się w niego wczuć, jest bardzo wzruszający.
Udało mu się nawet zainteresować mnie pracą Hawkinga.
Nie jest to jednak film idealny. Miejscami może wydawać się zbyt ckliwy, a aktorzy drugoplanowi zbyt bladzi (Eddie przyćmił wszystkich). Musiałam coś skrytykować, żeby nie przesłodzić.
Bardzo polecam
3. Projektantka (2015)
Słodko-gorzki film idealny na tę porę roku.
Opowiada o niezwykle utalentowanej szwaczce Myrtle/ Tilly Dunnage (Kate Winslet), która po latach wraca do rodzinnego miasteczka w Australii. Pragnie pogodzić się z matką, którą mieszkańcy nazywają Szurniętą Molly. Nie rozstały się wtedy jednak by Myrtle mogła podbijać Paryż. Została z niego wygnana jako mała dziewczynka, gdy, jak opowiadają wszyscy sąsiedzi, zabiła chłopca.
Teraz gdy Tilly powróciła przywożąc ze sobą maszynę do szycia, wywraca miasteczko do góry nogami. Chce dowiedzieć się co naprawdę wydarzyło się owego feralnego dnia i planuje zemstę w wielkim stylu.
Film wyróżnia się dzięki kilku elementom.
Po pierwsze ubrania. Tilly nosi i tworzy piękne, odważne suknie, które przemienią zwykłą kurę domową w bywalczynie salonów. Mamy okazję zobaczyć prawdziwe haute-couture. Stroje jaskrawo kontrastują się z zakurzonym miasteczkiem.
Po drugie postacie- prawdziwe i nieszablonowe. Zacznijmy od głównej bohaterki. To silna, pewna siebie kobieta sukcesu. Myrtle wie czego chce i jak to osiągnąć. Ma w głębokim poważaniu zdanie sąsiadów. Nie jest jednak zimna i bezduszna. Ma wciąż w sobie z prostej dziewczyny. Jej relacje z ekscentryczną, zrzędliwą matką (w tej roli Judy Davis), choć niełatwe, wypadły bardzo naturalnie.
Na uwagę zasługują również Liam Hemsworth w roli czarującego Teddy'ego i Hugo Weaving grający sierżanta z wstydliwym sekretem.
Film oferuje nam rollercoaster emocji.
4. Gra Tajemnic (2014)
Kolejny film oparty na faktach i kolejny aktor z Sherlocka.
Benedict Cumberbatch wciela się w rolę Alana Turinga- wybitnego informatyka, kryptologa i jednego z ojców informatyki, który skonstruował urządzenie zwane bombą Turinga, które służyło do łamania Enigmy.
Dla niewtajemniczonych Enigma to maszyna szyfrująca, którą wykorzystywały główne siły zbrojne Niemiec.
A tutaj coś czego niestety nie dowiecie się z filmu- po raz pierwszy zakodowane przez Enigmę informacje rozszyfrowali polscy kryptolodzy. Częściowo w oparciu o ich pracę (głównie Mariana Rejewskiego, Jerzego Różyckiego i Henryka Zygalskiego) Turing tworzył swoją maszynę. Jesteśmy jednak już przyzwyczajeni do tego jak Hollywood traktuje historię, więc bez zbędnego zrzędzenia przejdźmy do fabuły.
Alan Turing ma zamiar zająć się ultra tajnym projektem rozszyfrowania Enigmy. Ku swojemu wielkiemu niezadowoleniu dowiaduje się, że musi pracować z zespołem. Dołączają więc do niego: Hugh (Matthew Goode), John (Allen Leech), Peter (Matthew Beard) i Joan (Keira Knightley). Czas ucieka, a stawka jest wysoka. Okazuje się, że Alan ma jeszcze osobistą wojnę do wygrania.
Po tym filmie czułam się zgnieciona emocjonalnie, więc raczej nie polecam go na poprawę humoru.
Film został wspaniale obsadzony. Szczególnie na pochwałę zasługują Benedict i Keira.
Mam nadzieję, że go nie pominiecie :)
Czasami ludzie, których nikt nie docenia dokonują rzeczy niewyobrażalnych.
5. Duża Ryba (2003)
Uśmiecham się na samą myśl o tym filmie, to takie fajne dziwadło. Zdecydowanie wyróżnia się spośród innych i dziwi mnie tak mały rozgłos wokół niego. Gdyby nie moje zainteresowanie twórczością Tima Burtona prawdopodobnie nigdy bym na niego nie trafiła.
Chyba każdy z nas ma kogoś takiego w rodzinie, dziadka, czy wujka, który przy każdej możliwej okazji opowiada niestworzone historie o swoich wyczynach. Czy to walka z borsukiem (który po latach staje się półtonowym dzikiem), czy złowienie ogromnej ryby. Właśnie taki jest Edward Bloom (Ewan McGregor/ Albert Finney), który zachwyca opowieściami o swoich podróżach wszystkich prócz swojego syna Willa (Billy Crudup). Postanawia on zebrać wszystkie opowieści i poznać prawdę o swoim ojcu.
Film zachwyca kreatywnością. Idealna ucieczka od rzeczywistości.
Dla wszystkich złotych rybek.
6. Edward Nożycoręki (1990)
Ten film należy do moich ulubionych. Kocham w nim wszystko: muzykę, charakteryzacje, kostiumy, scenografię... Mogłabym napisać o nim stanowczo zbyt długie wypracowanie (i tak zrobiłam).
Przejdźmy do fabuły. Edward (Johnny Depp) jest dziełem samotnego naukowca, który pragnął mieć kogoś, kogo mógłby kochać. Niestety wynalazca umiera zanim zdąża go ukończyć. W ten sposób Edward zostaje sam w gotyckim zamczysku, z ogromnymi nożycami zamiast rąk.
Mijają lata zamek podupada w ruinę, a chłopak spędza czas przycinając krzewy w niezwykłe kształty. Ta monotonia zostaje przerwana, gdy do jego drzwi puka przedstawicielka firmy kosmetycznej (Dianne Wiest). Lituje się ona nad Edwardem i postanawia zabrać go do miasteczka. Co czeka na niego wśród tych schludnych domków?
Reżyser przenosi nas w baśniowy świat, który zrodził się z rysunku nastoletniego jeszcze Tima.
Ten film nazywany jest baśnią dla dorosłych i myślę,że to bardzo trafne określenie. Historia ma coś z Pinokia i Pięknej i Bestii. Film ujmuje typowo ,,burtonowskim" klimatem z pogranicza snu i koszmaru. Jeśli ktoś nie lubi tego stylu, prawdopodobnie i ten film nie przypadnie mu do gustu.
Myślę jednak, że warto zaryzykować.
P.S. Chcecie wiedzieć skąd tak naprawdę bierze się śnieg?
7. Koralina i tajemnicze drzwi (2009)
Niech was nie zmyli fakt, że to tylko animacja. Niektórych scen mogłoby jej pozazdrościć wiele horrorów.
Film opowiada o dziewczynce Koralinie, która przeprowadza się z zapracowanymi rodzicami do nowego domu. Skrywa on przed światem mroczną tajemnicę.
Odważysz się sprawdzić co jest po drugiej stronie drzwi?
8. Czekolada (2000)
Film słodki i miły prawie jak jego tytuł. Doskonały na poprawę humoru w chłodne jesienne wieczory.
Opowiada o Vianne Rocher (Juliette Binoche), która podróżuje po świecie ze swoją córką Anouk (Victoire Thivisol). Pewnego dnia skryte pod czerwonymi kapturkami wkraczają do konserwatywnego, francuskiego miasteczka. Porządku tam pilnuje Hrabia de Reynaud (Alfred Molina). Ciężko opisać jego oburzenie, gdy nowo przybyła kobieta otwiera w czasie postu sklep z czekoladą. Rozpoczyna się wojna. Kto odniesie słodkie zwycięstwo?
Po pierwsze chciałabym, żebyście nie sugerowali się plakatami. Wbrew pozorom romans w tym filmie odgrywa rolę drugoplanową.
Dobrzy aktorzy, szczypta humoru i dużo uczuć. Całkiem niezły przepis na film.
9. Wielki Gatsby (2013)
Jest to adaptacja powieści F. Scotta Fitzgeralda, którą z pewnością kiedyś przeczytam.
Nick Carraway (Tobey Maguire) jest niespełnionym pisarzem, który postanowił spróbować swoich sił na giełdzie. Przeprowadza się do idyllicznego domku na Long Island. Jego sąsiadem został owiany legendą milioner Gatsby (Leonardo di Caprio). Wprowadza on zafascynowanego Nicka w amerykański sen, który okazuje się być iluzją.
To opowieść o miłości,obsesji, kłamstwach, marzeniach i wielkich pieniądzach.
Ten film jest po prostu piękny. Zawdzięcza to strojom, budynkom, aktorom, a przede wszystkim wszechobecnemu bogactwu.
Muzyka doskonale dopełnia każdy kadr, a aktorstwo jest na wysokim poziomie.
Szczególnie polecam nieuleczalnym romantykom.
10. Truman Show (1998)
Czy kiedykolwiek czuliście, że ktoś was obserwuje? A co by było gdyby robił to cały świat?
To jeden z moich ulubionych filmów. Zawsze bardzo się w niego wczuwam.
Choć Jim Carrey słynie z ról w komediach (Głupi i głupszy, Ace Ventura- psi detektyw), ja zdecydowanie wolę oglądać go w poważniejszych produkcjach (polecam też Zakochany bez pamięci). Oczywiście nie oznacza to, że w tym filmie brak jego tradycyjnego wygłupiania się. Przecież śmiech to zdrowie.
To wszystko co mam dla was dzisiaj. Dajcie znać jak wam się podobały te filmy :)
Nadeszła jesień. Możemy spacerować po złotych parkach z kieszeniami pełnymi kasztanów i parasolem. Albo raczej grzęznąć w błocie, próbując nie dać się rozbroić wiatrowi. Pora wyciągnąć z szafy kolorowe swetry i ustawić piramidkę z opakowań chusteczek. Czas zawinąć się w ciepły koc z kubkiem herbaty w ręce. Moja ulubiona na jesień to czarna z imbirem, cynamonem i sokiem z pomarańczy.
Na takie wieczory, gdy na zewnątrz chłodno i mokro nie ma nic lepszego niż dobra książka, film lub serial. G poleciła wam już te ostatnie (kryminalne). Moim powołaniem jest więc opowiedzieć wam o kilku dobrych filmach.
Rozsiądźcie się wygodnie. Zaczynam.
1. Piękny Drań (2016)
Nie ukrywam, że ten film obejrzałam ze względu na Andrew Scotta, który gra Moriarty'ego w serialu Sherlock.
Główny bohater- Ned (Fionn O'shea) chodzi do prywatnej iralndzkiej szkoły z internatem. Nienawidzi jej i stara się zrobić wszystko by z niej wylecieć. Dlaczego? Ned odstaje od innych uczniów. Być może pomarańczowe włosy i odmienne zainteresowania zostałyby mu przebaczone, gdyby nie rugby. W szkole ten sport uznawany jest za świętość, wystarczy go tylko nie kochać by trafić na czarną listę. Wszyscy przezywają go od pedałów. Jakby tego było mało wprowadza się do niego współlokator. Conor (Nicholas Galitzine) nie mógłby się bardziej różnić od Neda- wybuchowy, wyrzucony z poprzedniej szkoły, uwielbiana, wschodząca gwiazda rugby.
Mur z pudeł postawiony. Czy łączy ich coś więcej niż kilka metrów kwadratowych?
Film porusza trudne tematy, jednak nie jest to nudny, łzawy dramat. Jest lekki, zabawny i z braku lepszego określenia- zawadiacki. To zasługa dobrej pracy aktorskiej. Andrew Scott w roli nauczyciela wypadł bardzo dobrze, choć do kreacji na poziomie Moriary'ego mu daleko. Większość aktorów jest znacznie mniej doświadczonych ale wszyscy zagrali naturalnie.
Całości charakteru dodają rockowe piosenki z lat 80 z playlisty Neda.
Temu filmowi naprawdę trudno jest się oprzeć.
Ulubiony cytat:
Jeśli spędzisz całe życie udając kogoś innego, kto będzie tobą?
2. Teoria Wszystkiego (2014)
Nie wiem, czy polecanie wam tak znanego filmu ma sens. Jednak być może wśród was jest ktoś taki jak ja, kto słyszał o nim od dawna, ale jakoś nie mógł się za niego zabrać.
Do filmów, które opowiadają prawdziwą historię podchodzę nieco inaczej i mam nadzieję, że to nie wpłynie bardzo na mój osąd.
Jest to opowieść o życiu Stephena W. Hawkinga, astrofizyka, kosmologa i fizyka teoretycznego. Poznajemy go jako wybitnego studenta uparcie poszukującego odpowiedzi na nurtujące go pytania. Jesteśmy z nim gdy się zakochuje oraz gdy dowiaduje się o swojej chorobie (Hawking cierpi na stwardnienie zanikowe boczne). Obserwujemy jego postępy w pracy i życie rodzinne. Patrzymy jak powoli traci kontrolę nad własnym ciałem, jak zmaga się z przeciwnościami.
Nie jest to historia miłosna, o chorobie czy samej tytułowej teorii, choć te wątki są bardzo ważne. Przede wszystkim to historia o człowieku. Poznajemy Stephena Hawkinga, który może być dla nas wszystkich inspiracją.
Najważniejsza w filmie jest rola Stephena. Wcielił się w niego Eddie Redmayne. I Mój Boże to jedna z najlepiej odegranych ról jakie widziałam. Całkowicie zasłużony Oscar. Szybko przestałam widzieć aktora. Uwierzyłam w każdy jego gest, każde słowo. Majstersztyk.
Film ma też piękne kadry i muzykę.
Łatwo się w niego wczuć, jest bardzo wzruszający.
Udało mu się nawet zainteresować mnie pracą Hawkinga.
Nie jest to jednak film idealny. Miejscami może wydawać się zbyt ckliwy, a aktorzy drugoplanowi zbyt bladzi (Eddie przyćmił wszystkich). Musiałam coś skrytykować, żeby nie przesłodzić.
Bardzo polecam
3. Projektantka (2015)
Słodko-gorzki film idealny na tę porę roku.
Opowiada o niezwykle utalentowanej szwaczce Myrtle/ Tilly Dunnage (Kate Winslet), która po latach wraca do rodzinnego miasteczka w Australii. Pragnie pogodzić się z matką, którą mieszkańcy nazywają Szurniętą Molly. Nie rozstały się wtedy jednak by Myrtle mogła podbijać Paryż. Została z niego wygnana jako mała dziewczynka, gdy, jak opowiadają wszyscy sąsiedzi, zabiła chłopca.
Teraz gdy Tilly powróciła przywożąc ze sobą maszynę do szycia, wywraca miasteczko do góry nogami. Chce dowiedzieć się co naprawdę wydarzyło się owego feralnego dnia i planuje zemstę w wielkim stylu.
Film wyróżnia się dzięki kilku elementom.
Po pierwsze ubrania. Tilly nosi i tworzy piękne, odważne suknie, które przemienią zwykłą kurę domową w bywalczynie salonów. Mamy okazję zobaczyć prawdziwe haute-couture. Stroje jaskrawo kontrastują się z zakurzonym miasteczkiem.
Po drugie postacie- prawdziwe i nieszablonowe. Zacznijmy od głównej bohaterki. To silna, pewna siebie kobieta sukcesu. Myrtle wie czego chce i jak to osiągnąć. Ma w głębokim poważaniu zdanie sąsiadów. Nie jest jednak zimna i bezduszna. Ma wciąż w sobie z prostej dziewczyny. Jej relacje z ekscentryczną, zrzędliwą matką (w tej roli Judy Davis), choć niełatwe, wypadły bardzo naturalnie.
Na uwagę zasługują również Liam Hemsworth w roli czarującego Teddy'ego i Hugo Weaving grający sierżanta z wstydliwym sekretem.
Film oferuje nam rollercoaster emocji.
4. Gra Tajemnic (2014)
Kolejny film oparty na faktach i kolejny aktor z Sherlocka.
Benedict Cumberbatch wciela się w rolę Alana Turinga- wybitnego informatyka, kryptologa i jednego z ojców informatyki, który skonstruował urządzenie zwane bombą Turinga, które służyło do łamania Enigmy.
Dla niewtajemniczonych Enigma to maszyna szyfrująca, którą wykorzystywały główne siły zbrojne Niemiec.
A tutaj coś czego niestety nie dowiecie się z filmu- po raz pierwszy zakodowane przez Enigmę informacje rozszyfrowali polscy kryptolodzy. Częściowo w oparciu o ich pracę (głównie Mariana Rejewskiego, Jerzego Różyckiego i Henryka Zygalskiego) Turing tworzył swoją maszynę. Jesteśmy jednak już przyzwyczajeni do tego jak Hollywood traktuje historię, więc bez zbędnego zrzędzenia przejdźmy do fabuły.
Alan Turing ma zamiar zająć się ultra tajnym projektem rozszyfrowania Enigmy. Ku swojemu wielkiemu niezadowoleniu dowiaduje się, że musi pracować z zespołem. Dołączają więc do niego: Hugh (Matthew Goode), John (Allen Leech), Peter (Matthew Beard) i Joan (Keira Knightley). Czas ucieka, a stawka jest wysoka. Okazuje się, że Alan ma jeszcze osobistą wojnę do wygrania.
Po tym filmie czułam się zgnieciona emocjonalnie, więc raczej nie polecam go na poprawę humoru.
Film został wspaniale obsadzony. Szczególnie na pochwałę zasługują Benedict i Keira.
Mam nadzieję, że go nie pominiecie :)
Czasami ludzie, których nikt nie docenia dokonują rzeczy niewyobrażalnych.
5. Duża Ryba (2003)
Uśmiecham się na samą myśl o tym filmie, to takie fajne dziwadło. Zdecydowanie wyróżnia się spośród innych i dziwi mnie tak mały rozgłos wokół niego. Gdyby nie moje zainteresowanie twórczością Tima Burtona prawdopodobnie nigdy bym na niego nie trafiła.
Chyba każdy z nas ma kogoś takiego w rodzinie, dziadka, czy wujka, który przy każdej możliwej okazji opowiada niestworzone historie o swoich wyczynach. Czy to walka z borsukiem (który po latach staje się półtonowym dzikiem), czy złowienie ogromnej ryby. Właśnie taki jest Edward Bloom (Ewan McGregor/ Albert Finney), który zachwyca opowieściami o swoich podróżach wszystkich prócz swojego syna Willa (Billy Crudup). Postanawia on zebrać wszystkie opowieści i poznać prawdę o swoim ojcu.
Film zachwyca kreatywnością. Idealna ucieczka od rzeczywistości.
Dla wszystkich złotych rybek.
6. Edward Nożycoręki (1990)
Ten film należy do moich ulubionych. Kocham w nim wszystko: muzykę, charakteryzacje, kostiumy, scenografię... Mogłabym napisać o nim stanowczo zbyt długie wypracowanie (i tak zrobiłam).
Przejdźmy do fabuły. Edward (Johnny Depp) jest dziełem samotnego naukowca, który pragnął mieć kogoś, kogo mógłby kochać. Niestety wynalazca umiera zanim zdąża go ukończyć. W ten sposób Edward zostaje sam w gotyckim zamczysku, z ogromnymi nożycami zamiast rąk.
Mijają lata zamek podupada w ruinę, a chłopak spędza czas przycinając krzewy w niezwykłe kształty. Ta monotonia zostaje przerwana, gdy do jego drzwi puka przedstawicielka firmy kosmetycznej (Dianne Wiest). Lituje się ona nad Edwardem i postanawia zabrać go do miasteczka. Co czeka na niego wśród tych schludnych domków?
Reżyser przenosi nas w baśniowy świat, który zrodził się z rysunku nastoletniego jeszcze Tima.
Ten film nazywany jest baśnią dla dorosłych i myślę,że to bardzo trafne określenie. Historia ma coś z Pinokia i Pięknej i Bestii. Film ujmuje typowo ,,burtonowskim" klimatem z pogranicza snu i koszmaru. Jeśli ktoś nie lubi tego stylu, prawdopodobnie i ten film nie przypadnie mu do gustu.
Myślę jednak, że warto zaryzykować.
P.S. Chcecie wiedzieć skąd tak naprawdę bierze się śnieg?
7. Koralina i tajemnicze drzwi (2009)
Niech was nie zmyli fakt, że to tylko animacja. Niektórych scen mogłoby jej pozazdrościć wiele horrorów.
Film opowiada o dziewczynce Koralinie, która przeprowadza się z zapracowanymi rodzicami do nowego domu. Skrywa on przed światem mroczną tajemnicę.
Odważysz się sprawdzić co jest po drugiej stronie drzwi?
8. Czekolada (2000)
Film słodki i miły prawie jak jego tytuł. Doskonały na poprawę humoru w chłodne jesienne wieczory.
Opowiada o Vianne Rocher (Juliette Binoche), która podróżuje po świecie ze swoją córką Anouk (Victoire Thivisol). Pewnego dnia skryte pod czerwonymi kapturkami wkraczają do konserwatywnego, francuskiego miasteczka. Porządku tam pilnuje Hrabia de Reynaud (Alfred Molina). Ciężko opisać jego oburzenie, gdy nowo przybyła kobieta otwiera w czasie postu sklep z czekoladą. Rozpoczyna się wojna. Kto odniesie słodkie zwycięstwo?
Po pierwsze chciałabym, żebyście nie sugerowali się plakatami. Wbrew pozorom romans w tym filmie odgrywa rolę drugoplanową.
Dobrzy aktorzy, szczypta humoru i dużo uczuć. Całkiem niezły przepis na film.
9. Wielki Gatsby (2013)
Jest to adaptacja powieści F. Scotta Fitzgeralda, którą z pewnością kiedyś przeczytam.
Nick Carraway (Tobey Maguire) jest niespełnionym pisarzem, który postanowił spróbować swoich sił na giełdzie. Przeprowadza się do idyllicznego domku na Long Island. Jego sąsiadem został owiany legendą milioner Gatsby (Leonardo di Caprio). Wprowadza on zafascynowanego Nicka w amerykański sen, który okazuje się być iluzją.
To opowieść o miłości,obsesji, kłamstwach, marzeniach i wielkich pieniądzach.
Ten film jest po prostu piękny. Zawdzięcza to strojom, budynkom, aktorom, a przede wszystkim wszechobecnemu bogactwu.
Muzyka doskonale dopełnia każdy kadr, a aktorstwo jest na wysokim poziomie.
Szczególnie polecam nieuleczalnym romantykom.
10. Truman Show (1998)
Czy kiedykolwiek czuliście, że ktoś was obserwuje? A co by było gdyby robił to cały świat?
To jeden z moich ulubionych filmów. Zawsze bardzo się w niego wczuwam.
Choć Jim Carrey słynie z ról w komediach (Głupi i głupszy, Ace Ventura- psi detektyw), ja zdecydowanie wolę oglądać go w poważniejszych produkcjach (polecam też Zakochany bez pamięci). Oczywiście nie oznacza to, że w tym filmie brak jego tradycyjnego wygłupiania się. Przecież śmiech to zdrowie.
To wszystko co mam dla was dzisiaj. Dajcie znać jak wam się podobały te filmy :)